Mjúk valhnetusúkkulaðikaka með hindberjum

Það var heitt sumar árið 2010 og við vorum nýflutt til Antwerpen þar sem við bjuggum í tvö ár. Sonurinn átti bráðum afmæli og bað mig um að gera þessa mjúku valhnetusúkkulaðiköku með hindberjum sem ekki þarf að baka. Hann sá hana í bókinni Ani's Raw Food Desserts eftir Ani Phyo og gerði strax upp hug sinn. Mjúk kaka og Playmo og sá fimm ára var hamingjusamur. Upprunalega uppskriftin (raspberry ganache fudge cake, bls. 49) var tveggja laga með kremi og hindberjum á milli. Ég gerði hana, okkur fannst hún svakalega góð, en eftir einungis eina sneið vorum við pakksödd. Fyrir okkur var þetta of mikið magn. Ég minnkaði stærð kökunnar og mín útgáfa er einfaldur botn með kremi og berjum ofan á. Það dásamlega við gerð kökunnar er einfaldleikinn: Það þarf ekki leggja hnetur og döðlur í bleyti; öllu er blandað saman í matvinnsluvél. Kakan er svo mótuð og borin fram. Frábært á góðum sumardögum þegar mann langar í súkkulaðiköku en það er of hlýtt fyrir ofnbakstur.

Ein ástæða þess að ég elska þessa köku er að í henni er að finna tvennt sem er í miklu uppáhaldi: valhnetur og hindber. Valhnetur eru ríkar af ómega-3 fitusýrum (úr plöntum). Þær eru taldar vera góðar fyrir hjartað og hafa bólgueyðandi eiginleika. Ég las í matarbiblíunni Larousse Culinary Encyclopedia að forn-Grikkir og -Rómverjar hafi trúað því að valhnetur læknuðu hausverk vegna lögunar kjarnans, sem lítur út eins og tvö heilahvel (bls. 1143). Í henni las ég líka um „gyðjuna Ídu sem stakk sig á fingri þegar hún var að tína ber fyrir hinn unga Júpíter og þannig urðu hindberin rauð, sem hingað til höfðu verið hvít“ (bls. 861). Við skulum segja skilið við goðafræðina og skella í köku.

Uppskriftin að þessari mjúku valhnetusúkkulaðiköku er aðlöguð úr fyrrnefndri bók eftir Ani Phyo, sem er stútfull af kræsingum sem ekki þarf að ofnbaka. Ég minnkaði bara stærð kökunnar. Uppskrift Phyo kallar á þurrkaðar valhnetur (fyrst lagðar í bleyti, svo þurrkaðar í sól eða þurrkofni) en ég nota bara valhnetur án þess gera nokkuð við þær áður. Sumir geta verið viðkvæmir fyrir koffeini og í þeim tilfellum er ágætt að nota malað karob í botninn í staðinn fyrir kakó. Upprunalega uppskriftin kallar á Medjool-döðlur, sem eru seldar mjúkar (steinlausar). Að sjálfsögðu má nota þurrkaðar döðlur í staðinn en þá þarf að leggja þær í bleyti fyrst. Upprunalega uppskriftin að kreminu inniheldur agavesíróp en ég nota hreint hlynsíróp í mitt. Kökuna má geyma í kæli í 3 daga.

MJÚK VALHNETUSÚKKULAÐIKAKA MEÐ HINDBERJUM

botn
220 g valhnetur
50 g kakó
tæp ¼ teskeið fínt sjávar/Himalayasalt
175 g Medjool-döðlur (steinlausar)

krem
60 g Medjool-döðlur (steinlausar)
40 ml hreint hlynsíróp
70 g þroskað avókadó
30 g kakó

70-100 g hindber

Botninn: Setjið valhnetur, kakó og salt í matvinnsluvél og haldið pulse-hnappnum niðri uns þetta er gróflega maukað. Passið að ofmauka ekki á þessu stigi. Bætið Medjool-döðlunum saman við og notið pulse-hnappinn þar til allt hefur blandast vel saman. Finnið áferð blöndunnar með fingurgómunum og ef hún virkar þurr aukið þá Medjool-döðlurnar um eina eða tvær. Notið hendurnar til að móta kökubotn á diski (ég kýs að hafa minn 18-19 cm).

Kremið: Setjið Medjool-döðlur og hlynsíróp í matvinnsluvél og vinnið vel þar til blandan er eins mjúk og hún getur orðið. Skerið þroskað avókadó í tvennt, fjarlægið steininn og skafið innan úr því magnið sem þarf, setjið því næst í vélina og vinnið vel þar til blandan er mjúk. Að lokum bætið þið kakóinu út í og vinnið vel uns kremið er silkimjúkt.

Dreifið kökukreminu jafnt yfir kökubotninn og skreytið með hindberjum áður en þið berið kökuna fram.

Ef notaðar eru steinlausar þurrkaðar döðlur í stað Medjool-daðla: Saxið þær fyrst og leggið í bleyti í a.m.k. 30 mínútur. Ekki hella döðluvatninu í vaskinn því þið gætuð þurft örlítið af vatninu til að ná fram réttri áferð, bæði fyrir kökubotninn og kremið (veltur á gæðum matvinnsluvélarinnar). Í stað þess að nota eingöngu valhnetur í botninn má nota helminginn af þeim og nota svo blöndu af pekanhnetum, möndlum og cashewhnetum á móti.

Möndlugrautur (risalamande) | Gleðilega hátíð

Þá líður að jólum og tími kominn á síðustu bloggfærslu ársins. Ég mátti til með að endurbirta uppskriftina að möndlugraut (risalamande), sem er ávallt ein af mest skoðuðu uppskriftunum fyrir jól á matarblogginu gamla. Möndlugrautur var eftirréttur í minni barnæsku en hann var kannski ekki árleg jólahefð. Grauturinn hefur verið á jólaborðum Dana síðan um lok 19. aldar og hann hefur gengið í gegnum einhverjar breytingar. Ég held að ég fari með rétt mál þegar ég segi að rjómanum hafi ekki verið bætt í grautinn fyrr en á tímum Síðari heimstyrjaldarinnar, til að drýgja grjónin sem þá voru dýr. Fyrir nokkrum árum síðan bjuggum við í Kaupmannahöfn og um jólin var okkur boðið í mat hjá Dísu frænku minni og dönskum eiginmanni hennar Lars. Hann bar grautinn fram sem eftirrétt með lífrænni kirsuberjasósu sem var dásemdin ein. Þetta var árið 2009 og síðan þá hefur grauturinn verið ein af jólahefðum okkar.

Grautinn ber ég fram á aðfangadagskvöld. Ef notuð er tilbúin sósa þá má fá lífræna sem inniheldur ekki hvítan sykur. Sósuna er annars auðvelt að útbúa sjálfur. Í þau skipti sem ég hef getað keypt fersk kirsuber á þessum árstíma þá hef ég notað 600 grömm. Ég sker berin og fjarlægi steinana áður en ég mauka berin í matvinnsluvél ásamt 1 matskeið af hreinu hlynsírópi. Ég læt þau svo á litla pönnu, bæti 2-3 matskeiðum af hrásykri saman við og kreisti örlítinn safa úr sítrónu yfir. Berin sýð ég við vægan hita í 10-15 mínútur, eða þar til vökvinn hefur að mestu gufað upp. Sósuna læt ég svo kólna í skál. Það má líka nota frosin kirsuber en þá nota ég bara 350 grömm sem ég læt beint á pönnuna ásamt sírópinu, sykrinum og sítrónusafanum án þess að mauka og sýð lengur. Ég stappa þau í lokin með gaffli. Um daginn tókum við smá forskot á jólin og með grautnum bar ég fram sósu sem ég gerði með frosnum blönduðum berjum. Hún var ákaflega góð með grautnum, en það er sú sósa sem sést á myndunum.

Heimilið er tilbúið fyrir jólin og hangikjötið á leið með hraðsendingu frá Íslandi. Það er lítil von um hvít jól í Skotlandi: fyrir utan borðstofugluggann er runni sem er byrjaður að bruma, auk þess sem grasið í garðinum er enn þá fagurgrænt. Ég óska ykkur gleðilegrar hátíðar og farsældar á nýju ári um leið og ég þakka fyrir innlitin á bloggið og hlýjar kveðjur á liðnum árum.

Uppskriftina að möndlugrautnum birti ég á gamla matarblogginu um jólin 2010 þegar við bjuggum í Antwerpen og það var nú bara vegna þess að einhver spurði mig hvernig ég gerði risalamande (stundum skrifað ris a la mande eða ris à l'amande), sem ég hafði eitthvað minnst á. Sem fyrr segir kemur hún frá fyrrnefndum Lars og ég gerði bara örlitla breytingu: ég nota aðeins meiri sykur því börnunum finnst það betra (Lars notar hálfa matskeið) og ég afhýði ekki möndlurnar því hýðið gefur trefjar. Hún er dásamleg vanillulyktin sem berst um allt hús að morgni aðfangadags en grautinn geri ég alltaf nokkuð snemma því hann þarf að kólna. Ef ég fæ ekki lífræna kirsuberjasósu þá einfaldlega bý ég til sósu sjálf eins og fram kom hér að ofan. Ef þið viljið útbúa léttari útgáfu af grautnum þá má skipta út rjómanum fyrir gríska jógúrt eða blanda grískri jógúrt og rjóma saman. Um jólin erum við samt alltaf með alvöru graut, eins og einhver orðaði það, og notum rjóma eingöngu.

MÖNDLUGRAUTUR (RISALAMANDE)

190 g grautargrjón
250 ml vatn
1 lítri mjólk
1 vanillustöng
2 matskeiðar lífrænn hrásykur
½ teskeið fínt sjávar/Himalayasalt
75 g möndlur
400 ml rjómi

Byrjið á því að gera grjónagrautinn: Skolið grjónin, sjóðið þau í 250 ml af vatni í 2 mínútur og bætið svo mjólkinni út í. Sjóðið grjónin í ca. 35 mínútur á lágum hita og tillið loki á pottinn þannig að gufan sleppi í gegn. (Þessi suðutími á við algeng grautargrjón (grødris) í Danmörku, aðrar tegundir gætu þurft lengri suðutíma, en grjónin eiga að vera mjúk og mestur vökvi gufaður upp.)

Áður en vanillustönginni er bætt út í pottinn þarf að kljúfa hana í tvennt. Skerið í gegnum hana miðja með beittum hníf og skafið kjarnann úr henni (notið svo endilega kjarnann til þess að búa til ykkar eigin vanillusykur með hrásykri í glerkrukku).

Þegar grauturinn er tilbúinn skuluð þið fjarlægja pottinn af hellunni og veiða báða helminga vanillustangarinnar upp úr. Setjið grautinn í stóra skál og blandið saltinu og hrásykrinum saman við. Setjið lok/plastfilmu á skálina og látið grautinn kólna í kæliskáp.

Hakkið möndlurnar með hníf eða í matvinnsluvél og blandið saman við kaldan grautinn í skálinni (ef þið viljið afhýða möndlurnar þá eru þær látnar liggja í heitu vatni og hýðið er nuddað af). Þeytið því næst rjómann (ekki stífþeyta) og blandið honum rólega saman við grautinn með sleif.

Berið möndlugrautinn fram með kirsuberjasósu eða sósu með blönduðum berjum.

Recipe in English.

Rabarbaramulningur með berjum

Aulabrandarar eru held ég eitthvað sem flestar fjölskyldur eiga í settum til að nota við ákveðin tilefni. Hjá okkur er eiginmaðurinn höfundur þeirra flestra og hann hefur meira að segja samið einn um mulning (crumble í ensku). Í hvert sinn sem ég útbý mulning - með rabarbara og berjum er okkar uppáhald - þá má heyra hann eða eitthvert barnanna syngja línu úr Bond-laginu hennar Adele í Skyfall með smá breytingum. Í stað when it crumbles syngja þau let it crumble. Aulahúmor, ég veit, en samt brosi ég í hvert sinn. Ég veit ekki hvað það er með mulning sem er bakast í ofninum, en það virðist sem allir í fjölskyldunni séu byrjaðir að bíða í eldhúsinu góðum tíu mínútum áður en hann er tilbúinn. Það má sjá þau labba í kringum borðið mitt góða og kíkja af og til á ofninn. Sennilega er það dásamlegur ilmurinn. Það er líka eitthvað notalegt við mulning, sérstaklega að hausti þegar laufin eru byrjuð að skipta litum.

Við erum mjög hrifin af rabarbaramulningi með annaðhvort jarðarberjum eða bláberjum, helst með bæði, en svo er líka ljúffengt að nota ferskar plómur eða apríkósur. Í stað þess að nota mikinn sykur í grunninn þá nota ég saxaðar döðlur (ég kaupi hálf-þurrkaðar sem eru með steinum) og bara tvær matskeiðar af sykri. Döðlur eru ríkar af náttúrulegum sykri og þær eru líka trefjaríkar.

Flest ykkar eru líklega vön því að nota slatta af smjöri í mulninginn en það er ekkert smjör í þessum. Ég hvorki baka né elda með smjöri. Ég nudda mjúkri kókosolíu saman við speltið og bæti svo yfirleitt möluðum möndlum, eða fínt hökkuðum, til að fá réttu áferðina, sem er svona örlítið brakandi, eins og kex. Valhnetur og heslihnetur eru líka kjörnar í mulning.

Þegar ég var að alast upp þá eyddi ég miklum tíma hjá afa og ömmu (í föðurættina) í Vogahverfinu í Reykjavík. Rabarbarabeðið í garðinum þeirra var stórt og við borðuðum stilkana eins og sælgæti. Að sjálfsögðu var gerð sulta úr rabarbörunum og svo gerði mamma oft rabarbaragraut sem eftirrétt. Hér í Bretlandi er það sem kallast rabarabaragrautur meira eins og kaka, sem er ekkert skylt grautnum sem mamma gerði. Ætli þessir grautar sem við Íslendingar þekkjum séu ekki norræn hefð; silkimjúkir eins og þykk súpa eða þeytingur, og bornir fram með rjóma - bragðið sætt og dásamlegt!

Ég hafði þegar deilt uppskrift að rabarbaramulningi með jarðarberjum á ensku útgáfu gamla matarbloggsins. Í raun er þetta sama uppskriftin nema að grunnurinn er matarmeiri og ég nota líka bláber. Það má skipta bláberjunum út fyrir meira af jarðarberjum eða nota önnur ber í staðinn. Við bjuggum í Luxembourg þegar ég setti þessa uppskrift saman og við vorum svo heppin að vera með rabarbara í garðinum. Ég var innblásin af mulningsuppskrift frá (Cafe)Sigrúnu vinkonu sem ég hafði prófað og var svo hrifin af. Muniði eftir færslunni með sýnishorni af uppskriftabókinni hennar? Nú er bókin komin út og kallast Café Sigrún: Hollustan hefst heima. Ég var einmitt að hlusta á útvarpsviðtal við hana í morgun á vefsíðu RÚV þar sem hún var að kynna bókina. Meira um bókina síðar. Ef þið eigið von á gestum og viljið bjóða upp á mulninginn í eftirrétt þá getið þið útbúið hann áður en bíðið bara með að setja toppinn ofan á. Gerið það bara rétt áður en þið setjið hann í ofninn svo að áferð mulningsins verði rétt.

RABARBARAMULNINGUR MEÐ BERJUM

grunnur
400-450 g rabarbari
300 g jarðarber
150 g bláber
100 g döðlur
2 matskeiðar lífrænn hrásykur
1 teskeið engifer
¼ teskeið múskat

mulningur/toppur
50 g möndlur, malaðar
100 g fínmalað spelti
3 matskeiðar hrásykur
2 matskeiðar kókosolía, mjúk
1 matskeið nýkreistur appelsínusafi eða vatn

Grunnurinn: Þvoið rabarbarann og skerið blöðin af. Skerið stilkana í bita sem eru 2-2.5 cm og setjið í stóra skál. Hafið bitana þynnri ef stilkarnir eru mjög sverir. Skolið jarðarberin og snyrtið. Skerið þau í tvennt eða fernt, eftir hversu stór þau eru, og bætið í skálina. Fjarlægið steinana úr döðlunum, saxið þær og bætið í skálina. Að lokum skuluð þið setja sykur, engifer og múskat út í og blanda þessu rólega saman með sleikju. Setjið svo skálina til hliðar á meðan þið útbúð toppinn.

Mulningurinn: Ef þið eigið ekki malaðar möndlur (e. ground almonds) þá skuluð þið setja heilar möndlur í matvinnsluvélina. Setjið þær svo til hliðar. Blandið saman spelti og sykri í skál. Bætið mjúkri kókosolíu saman við og nuddið saman með fingurgómunum (ef kókosolían er í fljótandi formi þá getið þið sett hana í kæli fyrir notkun). Bætið möluðu möndlunum saman við ásamt appelsínusafa og nuddið saman aðeins lengur.

Hellið grunninum úr stóru skálinni í eldfastan bökudisk og dreifið jafnt úr (minn er 25 x 5 cm og hliðarnar halla ekki mikið). Dreifið mulningnum yfir og bakið við 200°C (180° C á blæstri) í 30 mínútur þar til hann er gullinbrúnn. Ef ykkur finnst mulningurinn farinn að vera helst til brúnn þá er ágætt að setja bökunar- eða álpappír yfir bökudiskinn þegar um tíu mínútur eru eftir af baksturstímanum.

Leyfið mulningnum að kólna í nokkrar mínútur og berið svo fram með þeyttum rjóma, heimagerðum vanilluís eða grískri jógúrt.

Marengstoppar og súkkulaðisósa

Ég man eftir þegar Nigella sagði í gríni í einum sjónvarpsþætti að allt virkaði miklu hollara með jarðarberjum. Hún var í náttslopp að gera pönnukökur í morgunmat í húsi við ströndina, að mig minnir. Þetta festist í huganum. Ég þarf að fá orð hennar lánuð því af öllum uppskriftunum mínum eru marengstopparnir sú uppskrift sem inniheldur hvað mest sykurmagn. Í mörg ár gerði ég reglulega tilraunir og játaði mig sigraða að lokum og sættist við það að hollari útgáfa af marengs var óskhyggja. Það þarf ákveðið magn af sykri á móti eggjahvítunum til að áferð marengsins verði rétt. Það er kannski örlítil huggun að nota lífrænan hrásykur en sykur verður alltaf sykur. Ég ber marengstoppana fram með þeyttum rjóma, súkkulaðisósu, jarðarberjum og bláberjum, og að sumri til nota ég gjarnan nektarínur eða ferskjur líka.

Þetta er uppskrift sem ég hef þegar deilt á gamla matarblogginu en þegar ég var að baka toppana í gær þá hugsaði ég með mér, af hverju ekki að smella af nýjum myndum. Í raun var ég búin að aðskilja egg og ætlaði að gera belgískar vöfflur þegar krukkan með kókosolíunni kom fljúgandi út úr baksturskápnum og brotnaði á gólfinu. Ég átti ber í kælinum þannig að það var eðal hugmynd að gera marengstoppa í staðinn.

Í samanburði við aðrar uppskriftir mínar eru marengstopparnir með hátt sykurinnihald en samt er bragðið ekki dísætt. Það er sagt að trefjar og frúktósi jarðarberja hjálpi við að koma jafnvægi á blóðsykur sem gæti verið skýringin á því að við finnum ekki fyrir sykurkikki eftir að hafa neytt toppanna. En athugið að þetta er ekki uppskrift sem ég baka vikulega, topparnir eru bara spari. Ég átti einu sinni KitchenAid hrærivél en í mörg ár hef ég ekki notað hrærivélar nema til að þeyta rjóma og eggjahvítur. Núna nota ég bara handþeytara á standi og finnst því best að bæta hrásykrinum í smáum skömmtum út í skálina, ekki öllum í einu. Í marengstilraunir mínar notaði ég lyftiduft, sítrónusafa, vínstein (e. cream of tartar) og alls kyns blöndur af þessu en endaði á því að blanda bara örlitlu maísmjöli saman við sykurinn. Ef þið eruð óvön marengsgerð passið þá bara að það fari engin eggjarauða í hræriskálina (sjá ráð hér að neðan).

MARENGSTOPPAR (SÚKKULAÐI)

4 eggjahvítur (stór egg, við stofuhita)
185 g lífrænn hrásykur (eins fínan og hægt er)
½ teskeið maísmjöl
klípa fínt sjávarsalt
ef súkkulaðimarengstoppar: ½ matskeið kakó

Aðskiljið eggin. Setjið hvíturnar í hræriskál ásamt klípu af salti. Blandið saman hrásykri og maísmjöli í sér skál.

Þeytið eggjahvíturnar þar til það fer að myndast froða. Bætið hrásykrinum smátt og smátt út í (ég geri þetta á ca. 10-12 mínútum) þar til þið fáið nokkuð stífa áferð á marengsinn. Ef þið viljið súkkulaðimarengstoppa sigtið þá kakóið út í og blandið rólega saman með sleikju til að fá marmaraáferð.

Setjið bökunarpappír á ofnplötu og notið sleikju til að mynda 6 marengstoppa með hringsnúningi.

Bakið við 140°C (125°C ef blástursofn) í ca. 80 mínútur, slökkvið þá á ofninum, opnið ofnhurðina og látið toppana vera í ofninum í 10 mínútur til viðbótar.

Berið fram með þeyttum rjóma og ferskum berjum og jafnvel súkkulaðisósunni hér að neðan.

Ef þið eruð óvön marengsbakstri eða klaufsk þá er kannski betra að aðskilja köld egg og bara eitt egg í einu: Notið sér skálar fyrir hvítur og rauður og setjið eggjahvítuna strax í hræriskálina áður en þið aðskiljið næsta egg. Ef þið notið köld egg setjið þá plastfilmu/disk á hræriskálina og þeytið hvíturnar eftir 30 mínútur.

Marengstoppar tilbúnir fyrir bakstur

Súkkulaðisósan er afbrigði af súkkulaðikremi sem ég gerði fyrir uppskrift að skúffuköku. Ég jók bara vatnið til að breyta því í sósu (það má líka nota sósuna á ís). Notið alltaf gæða kakó í bakstur, helst lífræna eða velferðarframleiðslu (e. fair-trade). Útbúið sósuna á meðan topparnir bakast í ofninum svo hún nái að kólna.

SÚKKULAÐISÓSA

3 matskeiðar kakó
1½ matskeið lífrænn hrásykur
2½ matskeið hreint hlynsíróp eða agavesíróp
4½-5 matskeiðar vatn (ca. 75 ml)
lítill bútur lífrænt dökkt súkkulaði eða mjólkursúkkulaði (15-20 g)
má sleppa: klípa fínt sjávarsalt

Setjið allt hráefnið í lítinn pott eða pönnu. Hitið við meðalhita upp að suðu og hrærið rólega á meðan. Fjarlægið pottinn af hellunni þegar suðan er komin upp.

Hellið kreminu í skál og leyfið því að standa í 30-40 mínútur fyrir notkun.

Ástarsaga | Quinoa-búðingur með berjum

Nýlega gat ég tekið eina bók af listanum mínum þegar ég las Must You Go?: My Life with Harold Pinter eftir Antonia Fraser. Ef ég ætti að lýsa henni í nokkrum orðum þá myndi ég segja að þetta væri falleg ástarsaga, ein sú persónulegasta sem ég hef lesið. Fraser notar dagbækur til að segja frá lífi sínu með leikskáldinu Pinter, frá deginum sem þau kynntust árið 1975 til dagsins sem hann lést árið 2008. Líf þeirra saman var svo sannarlega viðburðarríkt! Ég ætla að segja ykkur örlítið frá bókinni og einnig að endurbirta uppskrift mína að quinoa-búðingi með grískri jógúrt, berjum og ávöxtum.

Það er ekkert leyndarmál að bæði Fraser og Pinter voru gift þegar þau kynntust og pressan nærðist á þessu „bókmennta-sambandi“, eins og eitt blaðið orðaði það. Málin voru nokkuð flókin þar til bæði höfðu skilið og í einni færslu vísar Fraser í náinn vin þeirra beggja sem „fannst allt þetta rómantíska tal um hjónaband vera vitleysa; af hverju gátum við ekki bara staðið í framhjáhaldi eins og allir aðrir?“ (bls. 29). Ég hló upphátt.

Ég hló oft eða brosti við lesturinn. Aðallega eru það færslur úr dagbókum Fraser sem segja söguna en stundum bætir hún við ýmsum athugasemdum eða lengri útskýringum og ég hefði viljað sjá meira af slíku. Fraser skrifar ákaflega fallega og stíll hennar er tilgerðarlaus. Hún kemur sér beint að efninu, óhrædd við að opinbera sig og lýsir aðstæðum oft á kómískan hátt. Mér fannst bókin mjög góð en ég hefði alveg verið til í að lesa lengri bók.

Augljóslega endar bókin þegar Pinter deyr, en þegar ég las síðustu síðuna þá hafði ég lifað mig svo inn í ástarsögu þeirra að hjarta mitt var í molum þegar ég las síðustu síðuna.

Ég get ekki sagt að ég hafi vitað mikið um Pinter, fyrir utan að hann var leikskáld og leikstjóri og hafði hlotið Nóbelsverðlaunin í bókmenntum árið 2005. Sú mynd sem Fraser gefur af honum var ekkert í takt við það sem ég hafði ímyndað mér og nú langar mig að lesa ævisöguna Harold Pinter eftir Michael Billington.

Bara nokkur orð til viðbótar um bækur og svo er það eftirréttur! Ég hef þegar sagt ykkur frá ást minni á höfundinum Helene Hanff (1916-1997), í færslum um 84 Charing Cross Road og Letter from New York. Síðan þá hef ég einnig lesið Q's Legacy (glittir í hana á myndunum mínum), sem er alveg jafn dásamleg og hinar. Hlutar hennar eru endurtekningar á því sem Hanff hefur þegar skrifað í fyrri verkum en ég myndi ekki láta það hindra mig frá því að lesa hana líka.

Eins og ég hef áður sagt þá langar mig að halda öllum uppskriftunum mínum á einum stað og þessi quinoa-búðingur, sem ég geri oft yfir sumarmánuðina, er af gamla matarblogginu. Aran Goyoaga, sem heldur úti matarblogginu Canelle et Vanille, var áhrifavaldur þegar ég setti uppskriftina saman. Hún hafði notað mjólk til að sjóða quinoa-kornið en ég sýð það bara í vatni og nota svo gríska jógúrt í búðinginn, en hún hefur þessa þykku, rjómakenndu áferð sem ég er að leita eftir. Uppskriftin er einföld en maður þarf að sjóða quinoa-kornið fyrst og leyfa því að kólna í klukkustund eða svo. Það má nota hvaða ber sem er og ávexti. Hafið í huga að ég geri þennan skammt sem eftirrétt fyrir fimm manns.

QUINOA-BÚÐINGUR MEÐ GRÍSKRI JÓGÚRT, BERJUM OG ÁVÖXTUM

200 g quinoa-korn (1 bolli)
625 ml vatn
klípa fínt sjávar/Himalayasalt
250-300 g jarðarber
½-1 matskeið lífrænn hrásykur
2 ferskjur, nektarínur eða apríkósur
450 g grísk jógúrt
2 teskeiðar lífrænn vanillusykur
1½-2 matskeiðar hreint hlynsíróp
toppið með möndluflögum eða fínt hökkuðum möndlum eða valhnetum

Skolið quinoa-kornið vel undir rennandi vatni (ég læt það stundum liggja í bleyti fyrst í ca. hálftíma, veltur á hvaða tegund ég nota), sjóðið svo í potti ásamt vatni og klípu af salti. Sjóðið á hæsta hita þar til suðan kemur upp, minnkið þá hitann á lægstu stillingu eða svo, tillið loki á pottinn þannig að gufan sleppi í gegn og sjóðið í um 20 míntútur. Færið svo yfir í skál og leyfið quinoa-korninu að kólna í klukkustund eða svo.

Skerið jarðarberin. Setjið þau svo í skál og stráið ½-1 matskeið af lífrænum hrásykri yfir. Látið jarðarberin standa við stofuhita á meðan quinoa-kornið kólnar.

Til að útbúa búðinginn sjálfan: Setjið 350-400 g af grísku jógúrtinni í stóra skál og blandið vanillusykri og hlynsírópi saman við. Notið gaffal til þess að stinga aðeins í quinoa-kornið áður en þið blandið því saman við.

Skerið ávextina í bita og hakkið möndlurnar/valhneturnar, ef notaðar.

Setjið búðinginn í litlar skálar eða glerkrukkur, setjið jarðarberin ofan á og þar næst ávextina. Toppið með restinni af grísku jógúrtinni og möndluflögum eða hökkuðum möndlum/valhnetum.