fimmtudagur, 22. maí 2014

Rýmið 65



Vegna flutninganna er ég farin í stutt bloggfrí þar til í næstu viku og kveð ykkur í bili með þessari hvítu og stílhreinu forstofu í Melville í Jóhannesarborg, Suður-Afríku. Ef ég verð komin með almennilega nettengingu þá verð ég hér aftur á mánudaginn.

mynd:
Patrick Toselli fyrir House and Leisure

mánudagur, 19. maí 2014

Breytingar



Ég lofaði fréttum á föstudaginn. Fyrir ykkur sem hafið fylgst með blogginu síðan við bjuggum í Antwerpen (var bara með ensku útgáfuna þar) þá eru svona fréttir ekki beint óvæntar: við erum að flytja aftur! Í þetta sinn eru þetta ekki flutningar á milli landa (værum á leið til Ástralíu ef yngri dóttirin mætti ráða) heldur erum við að færa okkur til South Yorkshire (ætli það kallist ekki hinu skelfilega nafni Suður-Jórvíkurskíri á íslensku. Börnin fengu kast þegar ég sagði þeim frá íslenskum þýðingum á hinum og þessum „shires“ í Englandi). Ástæðan fyrir flutningunum er löng eiginmaðurinn-óvænt-að-skipta-um-vinnu saga. Við ætluðum að flytja síðar á árinu eða því næsta en svo fundum við rétta húsið núna um páskana.

Eftir það gerðust hlutirnar frekar hratt því krakkarnir vildu byrja í nýjum skólum fyrir sumarfrí til þess að vera búnir að kynnast skólastarfinu áður en skólinn byrjar aftur í haust. Ég tala yfirleitt ekki um börnin mín á blogginu en verð að segja að aðlögunarhæfni þeirra er hreint með ólíkindum. Svona breytingar virðast varla hagga þeim. Ég sjálf er óhrædd við breytingar og hef ekki tamið mér það að halda í hluti en stundum velti ég því fyrir mér hvort ég hafi alið börnin þannig upp að þau eigi hreinlega of auðvelt með að sleppa taki á hlutum!


Á laugardaginn sá ég húsið í fyrsta sinn og um leið og ég gekk inn í það þá var ég komin heim. Það er nýtt og nútímalega innréttað en samt hlýlegt. Veggir, gólfefni og innréttingar eru í hlutlausum tónum þannig að það verður auðvelt að koma okkar dóti fyrir og skapa fallegt heimili. Ég er skotin í eldhúsinu og get ekki beðið að elda fyrstu máltíðina og skella böku eða köku í ofninn. Garðurinn sem við erum með núna er mjög fallegur og fullur af blómum en á nýja staðnum er bara gras og engin blómabeð. En við lóðarmörkin standa tignarleg síprustré og svo kaupum við bara rósir, lavender og fleiri plöntur í pottum og gerum huggulegt hjá okkur.

Á morgun mætir hér hópur af starfsmönnum flutningsfélags sem sér um að pakka öllu dótinu okkar í kassa og á miðvikudaginn flytjum við í nýja húsið. Við erum orðin ansi spennt og ég get ekki beðið eftir að taka upp úr kössunum og koma dótinu fyrir.

Takk fyrir innlitið og njótið dagsins!


myndir:
1: Sean Fennessy fyrir The Design Files / 2: El Mueble / 3: Jodi af Practising Simplicity af síðu Jacquelyn/lark & linen á Pinterest

föstudagur, 16. maí 2014

Góða helgi



Það er búið að vera mikið að gera hjá mér þessa viku og þess vegna hef ég aðallega birt svo til textalausar færslur hér á íslenska blogginu. Stundum er nóg að láta myndirnar tala en mér fannst aðeins of snubbótt að segja ekkert í dag. Ég óska ykkur góðrar helgar og verð hér aftur á mánudaginn með smá fréttir.

mynd:
Lisa Thiele / With Style & Grace · stílisering: Floral Theory af síðunni Taylor'd Events

fimmtudagur, 15. maí 2014

Rýmið 64



- eldhús í 160 ára gömlum sveitakofa í Barossa dalnum þar sem er að finna elstu vínhéruð Ástralíu
- arinninn er upprunalegur og steypugólfið líka

mynd:
Sharyn Cairns fyrir Country Style

þriðjudagur, 13. maí 2014

Augnablikið 15



Fyrir tæpum tveimur árum síðan kynnti ég ykkur fyrir listakonunni Philippa Stanton, sem tekur myndir af gömlum munum og blómum, stundum kaffi, sem hún stillir alltaf upp á sama borðinu. Undanfarið hef ég fylgst með henni á Instagram og myndirnar hennar veita gjarnan innblástur.

mynd:
Philippa Stanton / 5ft inf

föstudagur, 9. maí 2014

Línvörur í Merci í París


Í stað þess að óska ykkur góðrar helgar með föstudagsblómum birti ég færslu í náttúruleg efni seríunni. Síðasta föstudag vorum við að dást að kirsuberjatrjám í París og því er eðal að halda þangað aftur. Ég vildi stundum að ég byggi í París bara svo ég gæti verslað borðbúnað hvenær sem mér hentaði í Merci, yndislegu concept-búðinni á Boulevard Beaumarchais í 3. hverfi, (muniði eftir þessari færslu?). Þau eru með netverslun en það er allt önnur stemning að rölta um búðina og snerta efnin. Ég er svo hrifin af línvörunum þeirra og hef sett margar á óskalistann. Ef þið eruð að leita að náttúrlegum efnum fyrir heimilið þá er Merci rétta verslunin.

Tauservíettur, 100% lín, blá (French blue) + fölbleik (blush pink)

Ég á nokkrar tauservíettur frá Merci í hlutlausum tónum. Þær eru framleiddar úr þvegnu líni og eru náttúrulega krumpaðar í útliti. Fyrir sumarið langar mig í liti eins og bláan (French blue), mjög ljósbláan tón (blue lagoon), fölbleikan (blush pink), og jafnvel skærbleikan (bright pink), sem lítur út fyrir að vera kóralrauður.


Síðasta sumar eyðilagðist því miður uppáhaldsborðdúkurinn minn, bómull-lín blanda í blá-gráum lit, þegar vax frá flugnafælukerti helltist niður á hann. Ég keypti hann þegar við bjuggum í Antwerpen og hef ekki fundið þennan sama lit hér í Englandi. Ég man þegar ég skoðaði dúkana í Merci hvað ég varð hrifin af gráa litnum (graphite grey) og beinhvíta (off-white). Ég er líka svolítið skotin í fjólubláa (violet) dúknum.

Svuntur með rönd, 100% lín, kóralrauð (light coral) + dökkblá (dark navy blue)

Önnur vara frá Merci sem mig langar í er svunta með rönd í svo til hvaða lit sem er. Þær eru einnig úr þvegnu líni sem er náttúrlega krumpað. Svunturnar eru fáanlegar í einni stærð og maður getur notað hálsbandið eða brotið þær saman og bundið um mittið.


myndir:
Merci

fimmtudagur, 8. maí 2014

Sumarlegur tískuþáttur í Glamour



Tískuþættir gerast varla sumarlegri og sætari en þessi sem kallast „Summer Love“ og birtist í nýjasta tölublaði Glamour. Eniko Mihalik situr fyrir hjá ljósmyndaranum Matthew Brookes ásamt geðþekka leikaranum Matthew Gray Gubler úr þáttunum Criminal Minds. Um stíliseringu sá Laura Ferrara.


myndir:
Matthew Brookes fyrir Glamour, júní 2014 | Eniko Mihalik og Matthew Gray Gubler í ,Summer Love' | stílisering: Laura Ferrara | af síðunni The Fashionisto

miðvikudagur, 7. maí 2014

Rýmið 63



Falleg stofa á Spáni þar sem hlutlausir litir á veggjum og húsgögnum eru brotnir upp með hlýjum gulum og rauðum tónum. Eins og sést er lofthæðin mikil og náttúrleg birta streymir auðveldlega inn í húsið.

mynd:
El Mueble

þriðjudagur, 6. maí 2014

Fyrir heimilið: Toast vor 2014



Í hverjum mánuði kemur nýr bæklingur frá Toast með alls kyns munum fyrir heimilið og yfirleitt er stíliseringin mjög flott. Þetta er sá nýjasti, fyrir apríl. Gallinn við þá er að mér tekst alltaf að lengja hjá mér óskalistann, en sem betur fer er ég laus við þá þörf að þurfa að eignast allt sem lendir á honum. Stundum er nefnilega í góðu lagi að láta sig dreyma … þar til næsti bæklingur kemur.


myndir:
Toast, apríl 2014 bæklingur

mánudagur, 5. maí 2014

Augnablikið 14



Það er löng helgi hér í Englandi og veðrið hefur svo sannarlega leikið við okkur. Ég hef aðallega setið úti á verönd með bók. Ég og sonurinn erum á leið í garðveislu og þá akkúrat er sólin að fela sig. Týpískt.

Njótið dagsins!

mynd:
Nina Leen fyrir LIFE, apríl 1945, af blogginu Books and Art

föstudagur, 2. maí 2014

Góða helgi



Þessa mynd (og fleiri) tók kær bloggvinkona mín og ljósmyndari, Georgianna Lane, í París nú í vor. Stundum vildi ég óska að þessi blóm kirsuberjatránna stöldruðu við aðeins lengur.

mynd:
Georgianna Lane

fimmtudagur, 1. maí 2014

Notaður batik-vefnaður úr indígó



Í síðastu færslu í seríunni náttúruleg efni fjallaði ég um malíska textílhönnuðinn Aboubakar Fofana, umhverfisvæna framleiðlu hans og jurtalitun með indígó. Ég hef verið haldin nettu indígóæði og í möppum mínum er að finna nóg af efni, eins og þennan notaða etníska vefnað sem Clubcu selur. Fyrirtækið sérhæfir sig í hvers kyns endurunnum efnum og notuðum hlutum. Það eru smáatriðin í mynstri textílsins sem heilla mig; þetta er batik-vefnaður sem er litaður með indígó.

Jurtalitun með batik-aðferð fer þannig fram að vax er notað til þess að búa til mynstur. Það er borið á hluta efnisins sem ekki á að jurtalita. Ferlið má endurtaka en endanlega er vaxið fjarlægt og þá er varan tilbúin. Þessi forna hefð á uppruna sinn á eyjunni Jövu í Indónesíu.


Ástæða þess að mig langaði að halda áfram að fjalla um indígó er sennilega sú að benda á hið augljósa, að það sé engin ástæða til þess að nota ekki liti þegar kemur að því að skapa heimili með náttúrlegum stíl. Hlutlausir tónar einkenna gjarnan stíl slíkra heimila. Það er stíll sem ég er að vísu hrifin af svo lengi sem notaður er viður, vefnaður og skrautmunir með ólíkri áferð, sem gerir stílinn áhugaverðan. Notkun textíls er leið til þess að gera náttúruleg heimili litríkari, við þurfum bara að gæta að því að nota umhverfisvæn efni, úr t.d. bómull, líni og ull, sem eru jurtalituð án kemískra efna sem skaða umhverfið.



Ég minntist á bók um indígó í fyrrnefndri bloggfærslu og það eru tvær aðrar bækur sem mig langar að benda ykkur á: Indigo: Egyptian Mummies to Blue Jeans eftir Jenny Balfour-Paul og Indigo: The Colour that Changed the World eftir Catherine Legrand. Þær eru án efa innblástur fyrir þá sem vilja skreyta náttúrleg heimili sín með jurtalituðum indígótextíl.


myndir:
Clubcu