gleðilegt ár

photo credit:
Daníel Bergmann
Námafjall við Mývatn

Rólegur dagur í borginni

Ég þurfti aðeins að skreppa inn í borg í gær og smellti af einni mynd á Rue du St. Esprit þar sem það voru svo fáir á ferli. Það er alltaf jafn fallegt að horfa þarna yfir. Það var töluvert af fólki á verslunargötunum en ég varð ekki vör við neitt jólastress. Þetta eru fyrstu jólin okkar hér og mér sýnist Lúxarar vera nokkuð spakir í desember.

mynd:
Lísa Hjalt

luxembourg: jólamarkaður á place d'armes

Ég fór inn í borg á laugardaginn og ætlaði að festa jóladýrðina á filmu en áttaði mig á því að ég hafði gleymt að hlaða batteríið. Ég náði því ekki að taka nema þessar fjórar myndir áður en vélin fór að hætta að vinna eðlilega. En hvað um það, þær fanga stemninguna á Place d'Armes torgi. Það er torgið sem er í kjarna borgarinnar og út frá því liggja hellulagðar götur með verslunum. Kosturinn við borgarkjarnann í Luxembourg er sá að bílaumferð er mjög takmörkuð og engin í helstu verslunargötunum. Fyrstu myndina tók ég fyrir utan blómabúð á Rue Philippe II, sem er rétt hjá torginu. Það eru alltaf svo sætar skreytingar fyrir utan þessa búð og á laugardaginn var einstaklega jólalegt hjá þeim. Þessi tré með gervisnjó heilluðu mig einna helst.

Ef þið eruð að ferðast um Evrópu á þessum árstíma þá mæli ég með að fara til Luxembourg. Borgin er svo fallega skreytt og allt er frekar lítið og kósí í sniðum.

Þetta var annars notaleg helgi. Þarna á laugardeginum fórum við á bókasafnið og svo kippti ég með sushi á leiðinni heim og át á mig gat. Í gær fórum við að sjá The Hobbit: An Unexpected Journey (2012) og við urðum ekki fyrir vonbrigðum. Þetta var ekkert annað en 3D veisla fyrir augað; Peter Jackson og allir þeir sem komu að þessari mynd eru ekkert annað en helv... bölv... snillingar, eins og bóndinn myndi orða það. Nú er ég ekki mikið fyrir svona ævintýramyndir en við erum miklir aðdáendur Lord of the Rings myndanna og vorum búin að bíða spennt eftir þessari. Núna bíðum við enn þá spenntari eftir framhaldinu.

myndir:
Lísa Hjalt

Súkkulaðibitakökur með möndlum og haframjöli

Í gær lofaði ég ykkur aukafærslu og hér er uppskriftin sem ég minntist á, súkkulaðibitakökur með möndlum og haframjöli. Ég setti þessa saman á fimmtudaginn og bakaði svo kökurnar aftur í gær til að vera alveg viss um að uppskriftin væri skotheld. Í öllu þessu sykursulli sem dynur á fólki fyrir jólin þá er oft ágætt að huga að innihaldinu í því sem við erum að baka. Þessar eru ekki lausar við sykur, alls ekki, en sykurmagnið er hóflegt og það er ekkert smjör í þeim. Þær eru samt dásamlega bragðgóðar.

Rýmið 15

mynd:
úr bókinni All in the Detail eftir Caroline Clifton-Mogg af Pinterest

Rýmið 14

- stofa í Greenwich Village, NY
- stór skemill úr geitaskinni þjónar sem borð
- hönnuður Christine Markatos Lowe

mynd:
William Waldron fyrir Architectural Digest

Uppskrift: heitt súkkulaði með heimagerðum vanillusykri

Þetta telst nú varla til uppskrifta en ég var að setja inn á matarbloggið mína blöndu af heitu súkkulaði með heimagerðum vanillusykri, sem er ansi vinsælt á þessu heimili. Það er nú enginn vetur í Luxembourg enn þá en það er jú kaldara úti og gott að ylja sér með eins og einum bolla. Á virkum dögum notum við yfirleitt engan rjóma út í heldur berum súkkulaðið fram með nýbökuðu brauði. En um helgar förum við alla leið, notum rjóma eða lífrænan vanilluís og bökum helst eplaköku líka.

mynd:
Lísa Hjalt

kaffi & lestur

Fyrir utan bardagahljóðin í sjö ára syninum sem berast frá efri hæðinni þá er ákaflega notalegt í kotinu núna. Skólinn er búinn snemma hjá krökkunum á fimmtudögum þannig að við erum búin að gera allt sem þarf að gera, erum komin í þægilegu fötin og búin að skella í brauð. Á meðan það bakast gæðum við okkur á mandarínum - og kaffi fyrir mig - og ýmist lesum eða horfum á mynd.

Nýjustu tímaritin í staflanum eru Travel + Leisure, þýska Vogue og franska Art & Décoration. Það er góður skammtur. Bækurnar eru nokkrar. Ég er nýbyrjuð að lesa Gielgud's Letters sem er samansafn bréfa sem breski leikarinn John Gielgud (1904-2000) skrifaði um ævina. Þetta er ágætis doðrantur, vel yfir 500 síður. Ég tók svo á bókasafninu um daginn kvikmyndina Tinker Tailor Soldier Spy (2011) með Gary Oldman og fleiri frábærum leikurum. Ég skelli henni vonandi í tækið í kvöld.

Ég veit að þeir sem fylgjast með þessu bloggi eru kannski ekki þeir allra duglegustu að skrifa ummæli við færslurnar en mér finnst alltaf gaman að heyra hvað fólk er að lesa.

myndir:
Lísa Hjalt

Rýmið 13

Ég veit því miður ekki nánari deili á því hver hannaði þetta eldhús. Það birtist í tímaritinu Maisons Côte Sud.

mynd:
Henri Del Olmo fyrir Maisons Côté Sud af blogginu My Paradissi

parís í rigningu

Ég hef verið aðeins upptekin og sleppti því að pósta færslum síðustu tvo daga. Ég birti þessar myndir á ensku útgáfu bloggsins á laugardaginn, en ég vil birta þær hér líka.

Efsta myndin er tekin á Montmartre hæðinni þar sem Sacré Coeur kirkjan stendur. Við vorum nýbúin að skoða kirkjuna og vorum að dást að útsýninu yfir borgina. Við fórum svo með metró út í 6. hverfi og þegar þangað var komið byrjaði heldur betur að rigna. Það var ágætt að flýja inn á veitingahús og njóta góðrar máltíðar á meðan mestu skúrirnar gengu yfir.

Ef þið eruð stödd í París í rigningu og nennið ekki á safn þá get ég mælt með því að rölta undir bogagöngunum í Palais Royal garðinum. Þar má finna alls kyns búðir og til að fara inn í sumar þarf að banka. Það borgar sig ekki að vera of túristalegur ef þið ætlið inn í eina slíka; starfsfólkið hefur nákvæmlega enga þolinmæði fyrir túristum, sem ég skil mjög vel. Passið að setja upp sparibrosið og segja bonjour madame eða monsieur um leið og ykkur er hleypt inn.

myndir:
Lísa Hjalt

París, 17. október 2012 - 1: útsýni frá Square Louise Michel (græna svæðið fyrir neðan Sacré Coeur) / 2 + 4: Tuileries garðurinn / 3: Palais Royal garðurinn; Daniel Buren hannaði strípuðu súlurnar / 5: Louvre pýramídinn

hugað að jólaundirbúningi

Hvað segið þið gott á þessum fimmtudegi? Ég veit ekki með ykkur en ég er smám saman að komast í jólaskap og er farin að nóta hjá mér eitt og annað sem viðkemur undirbúningi jólanna. Í Luxembourg kemur jólasveinninn 6. desember og það er frídagur í skólum. Við bjuggum áður í Antwerpen í Belgíu og jólasveinninn kom á sama degi en þar var að vísu ekki gefið frí. Hvað um það, jólahaldið breyttist örlítið þegar við kynntumst þessari hefð Benelux-landanna og við erum því tilbúin fyrir jólin í byrjun desember. Jólatréð fer upp áður en sveinki og hans fylgdarlið mætir á svæðið því okkur finnst það eiga vel við og gera þennan dag hátíðlegri.

Það er því í nóvember sem ég byrja smám saman að undirbúa jólin og ég nota svo desember til þess að slaka á og njóta komu þeirra. Ég er ekki týpan sem missir úr svefn þó það sé þvottur í þvottabalanum á aðfangadag en með því að undirbúa jólin svona snemma þá er einhvern veginn allt hreint og fínt í desember og þetta snýst meira um að leitast við að halda því þannig með lítilli fyrirhöfn. Nóvember er því tíminn sem ég legg meiri áherslu á að heimilisfólk gangi frá hlutunum í stað þess að færa þá til. Ég nota líka tækifærið til þess að grynnka á ýmsu dóti, hendi því sem er úr sér gengið og gef nýtanlega hluti og föt til góðgerðarmála.

Ég held að það hafi ekki fram hjá neinum sem les bloggin mín að ég er mikil bókakona og þessa dagana er ég að grynnka á stöflunum á stofuborðunum til að rýma fyrir nýjum bókum sem án efa bætast í safnið í desember. Sumar fara upp í hillu en ég nota aðrar til skrauts eins og á myndinni hér að ofan. Ég var einmitt að stilla nokkrum upp með ramma og kertum þegar ég mundi eftir þessari mynd. Nú vantar mig bara fersk blóm líka til að gera þetta enn huggulegra.

Eigið góðan dag!

mynd:
Rue, 2. tölublað, nóv/des 2010, bls. 105

Góð skilaboð

Ég held mikið upp á þessa mynd því það er ekki bara prófíllinn á persanum sem er óborganlegur heldur finnst mér skilaboðin á plakatinu alltaf eiga vel við.

mynd:
af Facebook síðu Food Inc

París: stemningin á Café de Flore

Er ekki í góðu lagi að skreppa aftur til Parísar í huganum? Þið sem fylgist með ensku útgáfu bloggsins hafið væntanlega séð þessar myndir fyrr í dag. Ég var að horfa á rigninguna út um gluggann í morgun og fannst þá tilvalið að deila myndum sem teknar voru á milli skúra í París.

Við vorum að rölta um 6. hverfi, rólega að fikra okkur í áttina að kaffihúsinu Café de Flore, þegar það fór að rigna eins og hellt væri úr fötu. Við hinkruðum og náðum svo á leiðarenda áður en það fór að rigna aftur. Við fengum borð úti þar sem við sátum í skjóli og hlýju og fylgdumst með mannlífinu á horni Boulevard Saint-Germain og Rue Saint-Benoît. Þetta kaffihús er með þeim þekktustu í París, oft tengt við Jean-Paul Sartre og Simone de Beauvoir því þarna áttu þau til að sitja og ræða heimspekileg málefni eða sinna skrifum. Þau mátti líka finna á Les Deux Magots, sem er nokkrum skrefum frá þessu.

Það hefur ekkert breyst á Café de Flore. Í áratugi hefur stíllinn verið sá sami og maður fær á tilfinninguna að tíminn hafi hreinlega staðið í stað. Þetta er hin fullkomna Parísarklisja; þjónar með hvítar síðar svuntur ganga á milli borða og heimamenn drekka kaffið sitt innan um ferðalanga. Ég skrapp inn til þess að kíkja á böku dagsins og aðrar kræsingar og veitti því athygli sem fram fór innandyra. Mikið af fólki sat einsamalt við borð og það var meira eins og það væri heima hjá sér. Það var búið að koma sér þægilega fyrir með allt sitt dót og virtist ekki upptekið af því hvað var að gerast í kringum sig. Ég valdi mér maison tarte sem var sítrónubaka og hugsaði með mér að líklega sæi ég þetta fólk við sama borð ef ég kæmi aftur daginn eftir.

Eins og ég sagði, hin fullkomna Parísarklisja.

Innlit: klassískt og hlýlegt heimili í Las Vegas

Fyrir nokkrum árum ákváðu eldri hjón í Las Vegas að byggja sér nýtt heimili eftir að börnin voru farin að heiman. Þau höfðu ferðast töluvert um Ítalíu og vildu eignast hús sem minnti á ítalska villu en hefði auk þess þann hlýleika sem einkennir sveitasetur í Toscana héraði. Þau sneru sér til arkitektsins William Hablinski sem teiknaði fyrir þau húsið og um innanhússhönnun sáu Alexandra og Michael Misczynski, sem reka saman fyrirtækið Atelier AM (þið munið kannski eftir færslu minni um nýútkomna bók þeirra hjóna). Eins og sjá má á myndunum einkenna fallegir antíkmunir heimilið en það var belgíski antíksalinn Axel Vervoordt sem sá um að útvega þá. Þess má geta að málverkið á myndinni hér að ofan er eftir Willem de Kooning og í öðru herbergi er til dæmis að finna verk eftir Marc Chagall.

Það var árið 2009 þegar húsið var enn óklárað að eiginmaðurinn féll skyndilega frá. Framkvæmdir voru stöðvaðar og óljóst var með framhaldið. Það voru börnin sem síðar hvöttu móður sína til þess að klára húsið. Í fyrra flutti hún inn og Michael Misczynski lýsir því sem tilfinningaþrunginni stund. Þetta hafði jú verið draumahús þeirra hjóna og hann bætir við að andi eiginmannsins svífi yfir vötnum. Til að gera langa sögu stutta þá er konan alsæl með að hafa látið klára verkið. Húsið hefur fært henni mikla gleði og börnin og þeirra fjölskyldur eru tíðir gestir enda nóg pláss.

Smellið á tengilinn hér að neðan til þess að sjá fleiri myndir.

myndir:
Pieter Estersohn fyrir Architectural Digest, september 2012

Rýmið 11

- gestaherbergi í Pottersville, New Jersey
- hönnuðir Andrea Filippone og William Welch / Tendenze Design

mynd:
William Waldron fyrir Elle Decor, maí 2012

parís: luxembourg garðurinn

Enn og aftur fer ég með ykkur til Parísar enda fæ ég ekki nóg af því að skoða myndirnar og dásama þessa borg. Án efa var ein af notalegustu stundum ferðarinnar sú sem við eyddum í Luxembourg garðinum í dásamlegu haustveðri. Garðurinn er í 6. hverfi og í honum er að finna fallegar styttur - Medici styttan á efstu myndinni er sú allra þekktasta - og gróður. Við norðurenda garðsins er glæsileg höll sem hýsir öldungadeild franska þingsins, Le Sénate. Eftir góðan göngutúr um garðinn settumst við á stóla og nutum kyrrðarinnar og umhverfisins. Það er greinilegt að Parísarbúar kunna að meta þennan garð og mátti sjá ansi marga á ferli eða sitjandi
á bekk að lesa.

myndir:
Lísa Hjalt

parís: eiffel turninn

"I ought to be jealous of the tower. She is more famous than I am."

Gustave Eiffel (1832-1923)      

Ég er enn í Parísaralgleymingi og á nóg eftir af myndum til að deila á blogginu. Ef þið eruð á leið til Parísar þá er ansi líklegt að þið ætlið að skoða Eiffel turninn. Frá Trocadéro torginu hafið þið frábært útsýni á turninn. Ef þið notið metróinn til að ferðast þá farið þið út á þeirri stöð og um leið og þið labbið upp tröppurnar og fyrir hornið þá blasir hann við ykkur í allri sinn dýrð. Frá torginu getið þið svo fikrað ykkur nær turninum ef þið ætlið að fara upp til að njóta útsýnisins.

myndir:
Lísa Hjalt

búð: merci í parís

Ég pósta alltaf blómum á föstudögum en út af því ég tók frí í gær þá ætla ég að breyta aðeins til í dag og sýna ykkur Merci verslunina í 3. hverfi í París. Hún er það sem kallast 'concept store' á ensku. Ég var alveg ákveðin að kíkja í hana í Parísarferðinni og varð svo sannarlega ekki fyrir vonbrigðum. Vöruúrvalið er frábært: ritföng, munir fyrir heimilið, sængurver, fatnaður og aukahlutir, og svo margt fleira. Öllu þessu eru fallega uppstillt og það er nóg pláss til þess að skoða sig um.

Verslunin er staðsett á Boulevard Beaumarchais og fyrst er gengið í gegnum göng. Þá kemur maður inn í lítinn og snotran steinlagðan garð þar sem rauði sæti Merci bíllinn blasir við manni. Það er kaffihús í sjálfri versluninni sem sést á efstu myndinni til hægri og það er kaffihús/veitingastaður í sér rými við hliðina á henni. Andrúsmloftið þarna inni er virkilega skemmtilegt. Ef þið eigið leið til Parísar þá mæli ég hiklaust með því að kíkja inn og skoða.

Merci, 111 Boulevard Beaumarchais, 75003 París

Eigið góða helgi!

myndir:
Lísa Hjalt

París: sjarmi í fjórða hverfi

Ef þið hafið rölt um stræti Parísar með myndavél þá kannist þið örugglega við tilfinninguna að vilja hreinlega mynda allt sem í vegi ykkar verður. Þetta var bara eitt af þeim augnablikum á Rue François Miron götunni í 4. hverfi.

París: Le Café Chinois í 3. hverfi

Ég deildi myndum frá torginu Place des Vosges í færslu fyrr í dag og lofaði að deila með ykkur þessu huggulega te- og kaffihúsi sem er að finna í 3. hverfi Parísar. Það heitir Le Café Chinois og stendur í götunni Rue du Béarn, sem liggur út frá torginu. Við gengum fram hjá því á leið okkar í Merci búðina en þá var ekki búið að opna þannig að við ákváðum að kíkja aftur. Við þurftum að bíða eftir borði í svolítinn tíma og karrílyktin sem barst út á götu ætlaði að fara með okkur. En biðin var þess virði.

Staðurinn er frekar lítill og nokkuð hrár í útliti en er samt hlýlegur. Þetta er sem sagt te- og kaffihús og handan eins veggjar er lítil búð með asískum munum og vefnaðarvöru. Hádegisverður - „slow lunch“ - er í boði á milli klukkan 12 og 15 og á töflunni má finna nokkra grænmetisrétti. Mér sýndist vera einn túnfisksréttur líka, en það er ekkert kjöt. Fyrir utan kaffi og te má fá alls kyns ferska safa og við fengum okkur engifer- og hibiscus drykk (held að hibiscus kallist stokkrós á íslensku) sem var ljómandi ferskur og góður. Ég pantaði karrí- og baunarétt með grænmeti á grjónabeði sem var virkilega bragðgóður. Fram til þessa höfðum við ekki borðað neitt nema ekta franskan mat og því var þetta gott mótvægi; bragðaðist svo vel og var alls ekki dýrt. Maturinn fyllti okkur auk þess orku.

Stemningin á staðnum var heimilisleg og um leið alþjóðleg því það mátti heyra frönsku í bland við ensku, spænsku og önnur tungumál. Ef þið eigið leið um þetta svæði í Mýrinni í París þá mæli ég hiklaust með þessum stað. Hann er líka vænn fyrir budduna.

Le Café Chinois, 7 rue du Béarn, 75003 Paris
opið þriðjudaga - laugardaga frá 12-18:30
'slow lunch' frá 12-15